Ա) Բացատրե՛ք մտքերից յուրաքանչյուրն ըստ ստեղծագործության․ համաձա՞յն եք դրանց հետ, թե՞ ոչ։ Հիմնավորե՛ք։
- Ոչ ոք պարտավոր չէ ինչ-որ բան անել քեզ համար:
Այսինքն ՝ կյանքում ոչ ոք, ոչ մեկին, ոչինչվ պարտք չէ ՝ պարտավոր չի անել ինչ որ մի բան։ Մենք պետք է ինքներս մենք լինենք և չսպասենք ինչ որ մեկից մի բան, հետո բողոքենք, թե ինչ որ մեկը մի բան չարեց մեզ համար։ Նա պարտավոր չէ, եթե չունի ցանկույթուն։ Ես շատ համաձայն եմ այս մտքի հետ ։
- Եթե ինչ-որ մեկը քեզ սիրում է, ուրեմն` դու յուրահատուկ ես, դու նրան դարձնում ես երջանիկ:
Երբ որ ինչ որ մեկին դառձնում ես երջանիկ, հասնում ես մեծ արդյունքի ու պետք է պահես այդ, քանի որ երջանկությունը կյանքի անգին բաներից մեկն է իմ կարծիքով։Ու եթե մարդն երջանիկ է քեզնով, հաստատ մեծ նշանակություն ունես նրա համար։
- Դու ավելի լավը պետք է դառնաս միայն քեզ համար:
Պետք չէ ձգտել տպավորություն թողնելուն։ Անիմաստ է ձևանալ ինչ որ մի բան, որը իրական դու չես։ Ինքդ քեզ համար կատարելագործվիր հետո ամեն ինչն իր ոտքով կգա։
- Ոչ ոք պարտավոր չէ քեզ հենց այնպես հարգել, ընկերություն անել քեզ հետ, սիրել, ապահովել քո զարգացումը:
Պարտովոր չեն, բայց դա չի նշանակում, որ առանց ինձ իմանալու կարող են վիրավորել։ Ցանկացած մարդ պետք է հարգանքով լինի մյուսի նկատմամբ ՝ այսինքն անշնորհք չլինի։ Իսկ մնացածը պարտավոր չի ինձ այս ամենն անել, քանի մենք ինքներս կարող ենք մեզ հարգել, սիրել, զարգանալ և ինքներս մեզ ընկեր լինել;
Բ) Բնութագրե՛ք նամակի հեղինակին ՝ ըստ իր ներկայացրած մտքերի։
Կյանք տեսած մարդ էր։